توضیحات
«ترانههای خیام به انتخاب و روایتِ صادق هدایت»
«ترانههای خیام به انتخاب و روایتِ صادق هدایت» به کوشش جلال نوع‌پرست گردآوری شد و توسط طاقچه منتشر شد . شاید کمتر کتابی در دنیا مانند مجموعهٔ ترانههای خیام تحسین شده، مردود و منفور بوده، تحریف شده، بهتان خورده، محکوم گردیده، حلاجی شده، شهرت عمومی و دنیاگیر پیدا کرده و بالاخره ناشناس مانده است.
درباره کتاب ترانههای خیام
صادق هدایت نخستین کسی است که در ایران برای تشخیص رباعیات اصیل خیام دست به کاری پژوهشی زده است. او دو اثر در شرح جایگاه ادبی خیام نوشته است: مقالهٔ «مقدمه‌ای برش رباعیات خیام» که در سال ۱۳۰۳ خورشیدی منتشر شد و کتاب «ترانههای خیام» در سال ۱۳۱۳ خورشیدی برای نخستین بار طبع شد. پژوهش‌های هدایت تاکنون عده‌ی بسیاری از بزرگان را به نوشتن شرح و نقد و تفسیر واداشت و آثار گوناگونی در این موضوع خلق شد. نکات حاضر در این کتاب به قلم صادق هدایت نوشته شد که تقسیمات و شرح خود او به اندازه است. به منظور تدقیق هرچه بیشتر رباعیات، صادق هدایت ترانه‌هایی را با ستاره برجسته کرده‌است که تردیدآمیزند و نسبت‌دادنشان به خیام با احتیاط صورت پذیرفته است.
درباره صادق هدایت
صادق هدایت در ۲۸ بهمن سال ۱۲۸۱ در تهران متولد شد. این نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی را از بنیان‌گذاران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. صادق هدایت تحصیل در دوره متوسطه را در دبیرستان دارالفنون آغاز کرد اما به علت درد چشم مجبور شد که یک سال مدرسه متوسطه را ترک کند و پس از آن به مدرسه سن‌لویی که مدرسه فرانسوی‌ها بود رفت. تحصیل در این مدرسه زمینه آشنایی هدایت با ادبیات جهانی را فراهم کرد. او از نوجوانی نوشتن در روزنامه‌ها را آغاز کرد. نخستین کتاب صادق هدایت انسان و حیوان، نام دارد که راجع به مهربانی با حیوانات، تألیف شد است.
هدایت در دوران اقامت خود در بمبئی اثر معروف خود بوف کور را که در پاریس نوشته بود پس از اندکی دگرگونی با دست بر روی کاغذ استنسیل نوشته، به‌صورت پلی‌کپی در پنجاه نسخه منتشر کرد. این نویسنده سرشناس ایرانی سرانجام در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در آپارتمان اجاره‌ای‌اش در خیابان شامپیونه، واقع در پاریس با گاز خودکشی کرد.
درباره خیام نیشابوری
غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَربن ابراهیم خَیّام نیشابوری، زادهٔ ۲۸ اردیبهشت ۴۲۷ در نیشابور و درگذشتهٔ ۱۲ آذر ۵۱۰ در همان شهر، از مردان بزرگ دانش ایرانی بود که کشفیات و خدمات او در ریاضیات و نجوم، شهرت جهانی او را تا به امروز پابرجا نگاه داشته است. حکیم، همه‌چیزدان و فیلسوف نیز بود بااین‌حال شهرت امروزی او علی‌الخصوص میان پارسی‌زبانان مرهون رباعیات نغز اوست. سروسامان و تدقیق محاسبات گاه‌شماری ایران در زمان وزارت «خواجه نظام‌الملک»، در دورهٔ پادشاهی «ملک‌شاه سلجوقی» (۴۲۶-۴۹۰ هجری قمری) از خدمات برجای‌ماندهٔ اوست. که جهانیان را در محاسبهٔ گردش زمین به دور خورشید بی‌نیاز ساخت. خیام در علوم ادبی، دینی و تاریخی نیز استاد بود و نقش او در حل معادلات درجه سوم و مطالعاتش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدسی نام او را به‌عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده است.
