توضیحات
.تلاش بیهوده عشق
نمایشنامه تلاش بیهوده عشق احتمالا در سال ۱۵۹۷ نوشته شد. اما در بین محققان در این مورد اختلاف نظری وجود دارد. ولی سبک داستان نشان می دهد که مشابه نمایشنامه های اولیه شکسپر از قبیل رومیو و جولیت است. و نوع لطیفه ها و مطالب واضح می سازد که برای عده معینی نوشته شده است و به طور خصوصی روی صحنه آمده است.
طرح داستان از خود شکسپیر است و منبعی که شکسپیر از آن الهام گرفته است. به جز وقایع تاریخی دوره معاصر نمی توان برای آن منبعی یافت . اگرچه نوع اسامی که برای بعضی از شخصیت های نمایشنامه برگزیده نشان می دهد که باید ارتباطی با نوع کمدی متداول فرانسه وجود داشته باشد. در این نمایشنامه شکسپیر تلاش بیهوده بازیگران و تظاهر آنها را به مقاومت در برابر کشش عشق و بالاخره شکست آنان را در مقابل این قدرت عظیم نشان می دهد. او در لفافه ی طنز طبیعت واقعی انسان و انحراف از آن را می نمایاند. «تربیت واقعی این نیست که انسان وارد دنیای فرهنگ رویایی شود، بلکه باید خود را تابع انضباط غم و شادی سازد.»
درباره کتاب تلاش بیهوده عشق
فردیناند پادشاه ناواره ناگهان اراده کرد که به جای تفریحات معمولی و همیشگی درباری، کاخ خود را به صورت آکادمی برای کسب علم و دانش درآورد. در مجلس عیشی که در کاخ برگزار می‌شود سرانجام میعاد بسته می‌شود. که در مدت سه سال مردان دربار جز مطالعه و روزه گیری و فقط سه ساعت خواب در شبانه روز کار دیگری انجام ندهند. و از همه مهم تر با هیچ زنی حرف نزنند. داستان در موردِ «شاه فردیناند» و ندیمانِ او «برون» ، «لانگاویل» و «دومن» میباشد که تصمیمی عجیب میگرند و با یکدیگر پیمان میبندند که به مدتِ سه سال نباید با هیچ زنی تماس داشته باشند. هفته ای یکروز نباید دست به غذا بزنند و در روزهایِ دیگر نیز روزی یک وعده باید غذا بخورند. شبی سه ساعت بیشتر نباید بخوابند.
هدف شکسپیر از این نمایشنامه
«شکسپیر» با این نمایشنامه، می خواهد این را بگوید که: انسان نباید بر خلافِ آنچه طبیعتِ وجودش می باشد. و آنچه طبیعت مقرر داشته، رفتار کند.. زیرا انحراف از آن، مشکلاتی را به وجود می آورد که انسان را از سعادت و خوشبختی دور میسازد.. بنابراین «شکسپیر» تأکید دارد که: تربیتِ واقعی این نیست که انسان وارد دنیایِ فرهنگِ رویایی شود، بلکه باید خودش را تابعِ قوانینِ غم و شادی، گرداند. انسان نیاز به عشق دارد، چرا باید خودش را از آن محروم کند؟ انسان نیاز به خواب و خوراک دارد. چرا باید با روزه و ریاضت کشید، به جسم و روان و روحیهٔ خویش آسیب وارد کند؟؟ بهترین کار این است که از زندگی لذت برد، بی آنکه به دیگران و طبیعت آسیب رساند. زن و مرد، هر دو به وجودِ یکدیگر نیازمند هستند، پس نباید بر خلافِ سرشتی که طبیعت در وجودِ آنها قرار داد است، رفتار کنند.
